ආයිබොවන්...., බලන්ඩකෝ පාරාදීසේ පැත්තේ ලොවෙත් පිස්සු කෙලිමින් හිටපු පින්සර ලමයාව විභාගෙ ලඟයි කියලා බය කරලා ගෙදර එව්වනෙ මීට සති දෙක තුනකට ඉස්සර. අනේ ඉතින් ගෙදර ඇවිත් ලෙසටම ගිරවා පාරක් දාගෙන ඉන්නකොට පොඩි කම්මැලි කමකටත් එක්කම මූණු පොතේ 'අපේ කයියට' හොට දාලා බැලුවා මොකද වෙන්නේ කියලා. අපොයි...!! මෙන්න අපේ පුළුන් සහෝදරයා නහයෙන් අඬ අඬ මෙහෙම කියලා තියෙන්නේ... "යේක මට ආරංච්, අපිලගේ එග්ෂෑම්ස් කල් දමලා කීලා...." අනේ දුක්වෙන්නද, සතුටුවෙන්නද කියලා පින්සර ලමයාට හිතාගන්න බැරිඋණා. හ්ම්...., ඔක්කොම හොඳටයි කියලා පින්සර ලමයා දෙන දෙයක් කාලා වෙන දෙයක් බලාගෙන හිටියා. ඕං ඔහොම ඉන්නකොට අර අපේ යුන්නෙක් ඉන්නේ පාප්පු කියලා....., අන්න ඌට තියෙනවානෙ ඔය කෙටි බයිස්කෝප් හැදීමේ පිස්සුවක්. මිනිහට පිස්සුව පොඩ්ඩක් තදවෙලා.... බයිස්කෝප් එකක් ගහන්න යනවැයි කියලා පොඩි සප් එකක් දෙන්න පුලුවන්ද කියලා පින්සර ලමයාගෙන් ඇහුවා. ඕන එකක් සත දහයයි කියන පින්සර ලමයාට ඕක අහන්නත් දෙයක්ද. ඔන්න සප් එක බොක්කෙන්ම දෙන්න, ගෙදර දොරේ තිබුන වැඩ ටිකකුත් එහෙට මෙහෙට කරලා පින්සර ලමයා කොලොම්පුරට එන්න තීරණය කලා.... ආන්න ඒ ආපු ගමන පින්සර ලමයා ගෙදර පැත්තේ ආපහු ගියේ දවස් හතරකට පස්සේ ඕං...., ඔය ගමනේ විවිධාකාර ආතල් තමා පින්සර ලමයාට ලැබුනේ. ඒ ගැන තමා ඕං කියන්න යන්නේ..... කතාව ටිකක් දිගයි තමා... කොටස් වශයෙන්වත් කියලා දාන්නම් හොඳේ.....
පලමු දින.....
මාස ගානක් විශාරද කුම්භකලා දෙන්නෙක් එක්ක බෝඩිමක වසපු පින්සර ලමයාත් දැන් ටිකක් උදෙන්ම නැගිටින්න කම්මැලියි වගේ.. කොහොමහරි නැගිටලා ඉස්ටේසමට ආවත් කොලොම්පුරට යන කෝච්චිය ගිහින්. දැන් ඉතින් බස් එකක තමා කොලොම්පුරට පද්දන්න වෙන්නේ. පැය දෙක තුනක් බස් පුටුවක් රත්කරපු පින්සර කොලොම්පුරට ආවා. ඒ ආවා කියලා මදෑ තව බස් දෙකක යන්නත් එපැයි. ටිකක් දවල් වෙලා, දැන්නම් පාප්පුවා කිරිබත් එහෙම කාලා වැඩට බැහැලත් ඇති පින්සරට හිතුනා. කොහොම කොහොම හරි දවල් කෑමට පැයකට පෙර උගෙ බයිසිකෝප් එක සූටිං කරන තැනට පින්සර ලමයා සේන්දු උනා.
අප්පොච්ච්යේ පින්සර ලමයා යනකොට එතන බරටම සූටිං පාර යනවා. ලව් සීන් එකක් තමා යන්නේ, නළුවා කුකා, නිලිය ගොරහැඩි, කැමරාකරනය පම්මා, සහය කැමරාකරනය ටිරියා, ආලෝකරනය මකුවා, අධ්‍යක්ෂණය පාප්පුවා. තව බස්සී, පඩියා එහෙමත් හිටියා ඕං..... පම්මා පොතේ හැටියට සියලු කැමරා ඈන්ගල් දාලා සූටිං පාර ලෙසටම දෙනවා, අවශ්‍යඋනාම අලුත් කැමරා ඈන්ගල් වලින් උනත් සූටිං පාර දානවා. මකුවා, පාප්පුවාගෙ ගෙදර තිබිලා හොයාගත්ත වයිට්බෝඩ් එකක් අනික්පැත්ත හරවලා උස්සගෙන ආලෝකකරණය දෙනවා. ටික වෙලාවක් ඉන්නකොට පින්සර ලමයාට ලොකු ගැටළුවක්, මොකද අධ්‍යක්ෂක පාප්පුවා කියලා කලින් හිතාගෙන හිටියත් දැන් දැන් ඌ නිෂ්පාදක ද කියලත් හිතෙනවා. මොකද පම්මා ඌට "ඇක්ෂන්", "කට්" කියන්නෙ දෙන්නෙත් නෑ. පම්මා ම "ඇක්ෂන්" කියලා පම්මා ම "කට්" කියනවා පාප්පුවා කට ඇරගෙන බලාගෙන ඉන්නවා. ඇයි යකෝ අධ්‍යක්ෂක නේ ඒක කියන්න ඕනේ. ඔන්න එතන සූටිං පාර ඉවර උනාම දවල්ට කන්න කියලා පාප්පුලාගෙ ගෙදර ගියා. මෙන්න බොලේ බොරියා පාප්පුලගෙ ගෙදර.... මිනිහා දවල් කෑමට සප් එකක් දෙන්න ඇවිත්. දවල්ට කාලා අපි ඊලඟ සූටිං ස්පොට් එකට ගියා. ඒක පන්සලක කුකා බෝධීන්නාන්සේට පැන් වක්කරන සීන් එකක්. පින්සර ලමයා තමා පැන් කලේට වතුර පුරවලා ගෙනත්දෙන්නේ. කොහොමහරි බෝ මළුවට ගංවතුරක් ආපු සයිස් එකටම එනකන් විසිවතාවක් විතර කුකාගේ පැන් වැක්කිරීමේ සොට් එක ගන්න උනා. පැන් කලේ ට වතුර ඇදලා පින්සර ලමයාටත් මහන්සියි ඕං... ඊට පස්සේ කටුබැද්දේ බස් හෝල්ට් එකක මකුවාටයි, පින්සරටයි පොඩි ආරාධිත රංගනයකට දායකත්වයක් එහෙමත් දුන්නා. එතන තව තව ආතල් ගොඩයි. සියලු සූටිං පාරවල් ඉවර වෙලා කස්ටිය තම තමන්ගේ වාසභූමි වලට යවන්නත් පාප්පුවා වාහනයක් ලෑස්ති කරලා තිබුනේ. ඔන්න වාහනේ යද්දි තමා පින්සර ලමයාට මේ කතාව ඇහුනේ, ඔය ගොරහැඩි ඉන්නවනේ එයා සත්තුන්ට හරි කරුණාවයි කියන්නේ. එහෙම කියන්නේ පින්සර ලමයාට ඇහුන කතාබහක් නිසා.
පාප්පු: "ගොරහැඩි, අර කුකුලා තවම ගෙදර ඉන්නවද?"
ගොරහැඩි: "නෑ, අනේ ඌ දුන්නා"
පාප්පු: "මස් කඩේටද?"
ගොරහැඩි: "නෑ"
පාප්පු: "එහෙනම් කොහෙටද දුන්නේ?"
ගොරහැඩි: "කිකිලියො ඉන්න තැනකට"
පාප්පු: "ඇයි ඒ?"
ගොරහැඩි: "ඌ පවුනේ.... :P"
ආන්න දැක්කද එයා කොච්චර සත්තුන්ට කරුණාවයිද කියලා. ඔය අතරෙදි තමා පින්සර ලමයාටත් කෙටි බයිස්කෝප් එකක් කරන්න හිතුනේ. ඒකෙ නම "මැරීඩ් ලයිෆ් විත් මයි ලැම්බට් වයිෆ්" කියන්නේ. ජනකාන්ත නළු බුලුගොල්ලේ බුන්ජා තමා ප්‍රධාන චරිතය රඟපාන්නේ.
කස්ටිය ගෙවල් දොරවල් කරා ගියා. පින්සර ලමයා පාප්පුලාගේ ගෙදර නතර උනා. ඕං ඉතින් පලමු දවස ඉවරයි... කතාව මතු සම්බන්ධයි.... හොඳ හොඳ සෙල්ලම් එලිවෙන ජාමෙටයි ඕං..... ලගදිම කියන්නම්.....
