"චූට් පුතා...., චූටි පුතා......, නැගිටින්න තේ බොන්න" උදේ කවුද කතා කරනවා නිදිමතේම පින්සර ලමයාට ඇහුනා. රෑට බයවෙන නිසා තනියට කොට්ටෙ යටින් තියාගන්න පෝන් කෑල්ල අතපතගාලා හොයාගත්ත පින්සර ලමයා වෙලාව බැලුවා හෆොයි වෙලාව හත හමාරත් පහුවෙලා ඒත් පුදුමයි වෙනදා හය පහුවෙනකන් නිඳාගෙන හිට්යාම පින්සර ලමයාගේ අම්මා ගෙනත් දෙන වේවැල් කසාය අද නැත්තෙ ඇයි කියලා කල්පනා වෙනකොටම නිකන් ලී මෝලක සද්දයක් වගේ ලඟින්ම ඇහුනා. ටිකක් හැරිලා බලපුවාම පාප්පුවා අම්බානක ගොරවනවා, එතකොට තමා පින්සරට මතක්වුනේ තමන් පාප්පුවාගෙ ගෙදර ඉන්න බව. ඔන්න කොහොමහරි උන්නැහේව අට හමාර විතර වෙනකොට අම්මා පාප්පුව නැගිට්ටවාගත්තා. එදා දෙන්නට වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේ නැති නිසා කලින් දවසේ දාපු සූටිං පාරවල් බලන්න පටන්ගත්තා. හෆොයි....!! එතකොට තමා දැක්කේ ආලෝකකරණය කරපු මකුවා කස්ටියට හොල්මං පෙන්නලා කියලා. සූටිං පාරවල් වල මකුවා එල්ලකරන ආලෝකධාරා එහාට මෙහාට නලියනවා හරියට හොල්මං වගේ. එහෙම උනේ කොහොමද දන්නවද, මිනිහා අර වයිට් බෝඩ් ලෑල්ලක් උස්සගෙන ඉන්න චාටර් ආකාරය අපේ අනිත් එවුන් ඡායාරූපයට නඟයි කියලා බයට මිනිහා වටපිට කැරකි කැරකි බලනකොට තමා ඔහොම වෙලා තියෙන්නේ.
හවස්ජාමෙ පාප්පුවා පින්සර ලමයත් ඇදගෙන ක්‍රිකට් ගහන්න කියලා ගියා පාරකට. මොකද ඒ පැත්තේ ක්‍රිකට් ගහන්නේ පාරවල්වල නේ. ඔන්න ටිකවෙලාවක් යනකොට පින්සර ලමයාටත් බැටිං පාරක් දෙන්න අවස්ථාවක් ලැබුණා. හැබැයි මෙතන හිතුන හිතුන අතට ගහන්න බෑ. ඒක නිසා පාප්පුවා ඇවිත් පින්සර ලමයාට පොඩි කුප්පියක් දැම්මා. ඒක මෙහෙමයි "මචං වමේ තියෙන තාප්පෙට උඩින් ගහන්න බෑ ඒක අවුට්, ඊට එහා පැත්තේ තියෙන තාප්පෙට උඩින් ගහන්නත් බෑ ඒකත් අවුට්. ඊටත් එහාපැත්තේ තියෙන තාප්පෙත් එහෙමයි. උඹට ඕනනම් දකුණු පැත්තට ගහන්න පුලුවන් හැබැයි එක ලකුණක්වත් දෙන්නේ නෑ....." ඔන්න ඔය වගේ අවුට් වෙන කතා, ලකුණු දෙන්නේ නැතිකතා ගොඩක් කියාගෙන ගියා. ඒත් ලකුණු ගන්න දිහාවක් ගැන නම් ඌ කිව්වේ නෑ. අන්තිමට පින්සර ලමයා ඇහුවා "හරි දැන් කොහෙට ගැහුවොත් ද ලකුණු දෙන්නේ?" ඒ පාර පාප්පුවා පාරේ තියන ලයිට් කණුවක් පෙන්නලා කියනවා "උඹ කෙලින්ම අර ලයිට් කණුවට එහා ගැහුවොත් ලකුණු හයයි" ඕං එච්චරයි ලකුණු ගන්න ක්‍රම තිබුනේ.
ක්‍රිකට් ගැහිල්ලත් ඉවර වෙලා ඇවිත් ඉන්නකොට ඕං උණු උණු ආරංච්යක් කඩාපාත් උනා පාප්පුවාට. " ඕං..... ජුන්නෝ එනවෝ......!! " කියලා තමා ආරංචිය. තව ටිකකින් දිගට හරහට ආරංචි ගලා එන්න උනා. අපේ ජුන්නෝ මූණු පොතේ අඩවියක් පිහිටුවලා ලු...!! අපේ දිගු දුර විහිදුම් බලකායේ එවුන් දෙතුන් දෙනෙකුත් ඒකට රිංගලා ලු.... උන් ටික ජුන් අඩවියේ ව්විධාකාර ක්‍රියාදාමයන් පිලිබඳව ස්ක්‍රීන් සොට් සංඤා ක්‍රමය මගින් පාලන මැදිරි දැනුවත් කරනවා හෝ ගාලා. ජුන්නෝ දෙන ඇඩ් ගොඩායි... ඒවා දැකපු අපේ කැලයා ඉංගිරිසි බයිස්කෝප් වලින් ඇහිඳගත්ත කඩු වචන වලින් හෝ ගාලා වෙන්ඩ ජුන්නන්ට බනිනවා. පින්සර ලමයාත් වෙන්ඩ ජුන්නා කාලේ දුන්න ඇඩ්එකක් නිසා ඒ කාලේ හම්බ වෙච්ච ආතල් පින්සර ලමයාට මතක් උනා..... පව් නේද වෙන්ඩ ජුන්නෝ....... ඕං පින්සර ලමයා, පාප්පු යුන්නාගෙ ගෙදර ගතකරපු දෙවැනි දවස ඔහොමයි...
හවස්ජාමෙ පාප්පුවා පින්සර ලමයත් ඇදගෙන ක්‍රිකට් ගහන්න කියලා ගියා පාරකට. මොකද ඒ පැත්තේ ක්‍රිකට් ගහන්නේ පාරවල්වල නේ. ඔන්න ටිකවෙලාවක් යනකොට පින්සර ලමයාටත් බැටිං පාරක් දෙන්න අවස්ථාවක් ලැබුණා. හැබැයි මෙතන හිතුන හිතුන අතට ගහන්න බෑ. ඒක නිසා පාප්පුවා ඇවිත් පින්සර ලමයාට පොඩි කුප්පියක් දැම්මා. ඒක මෙහෙමයි "මචං වමේ තියෙන තාප්පෙට උඩින් ගහන්න බෑ ඒක අවුට්, ඊට එහා පැත්තේ තියෙන තාප්පෙට උඩින් ගහන්නත් බෑ ඒකත් අවුට්. ඊටත් එහාපැත්තේ තියෙන තාප්පෙත් එහෙමයි. උඹට ඕනනම් දකුණු පැත්තට ගහන්න පුලුවන් හැබැයි එක ලකුණක්වත් දෙන්නේ නෑ....." ඔන්න ඔය වගේ අවුට් වෙන කතා, ලකුණු දෙන්නේ නැතිකතා ගොඩක් කියාගෙන ගියා. ඒත් ලකුණු ගන්න දිහාවක් ගැන නම් ඌ කිව්වේ නෑ. අන්තිමට පින්සර ලමයා ඇහුවා "හරි දැන් කොහෙට ගැහුවොත් ද ලකුණු දෙන්නේ?" ඒ පාර පාප්පුවා පාරේ තියන ලයිට් කණුවක් පෙන්නලා කියනවා "උඹ කෙලින්ම අර ලයිට් කණුවට එහා ගැහුවොත් ලකුණු හයයි" ඕං එච්චරයි ලකුණු ගන්න ක්‍රම තිබුනේ.
ක්‍රිකට් ගැහිල්ලත් ඉවර වෙලා ඇවිත් ඉන්නකොට ඕං උණු උණු ආරංච්යක් කඩාපාත් උනා පාප්පුවාට. " ඕං..... ජුන්නෝ එනවෝ......!! " කියලා තමා ආරංචිය. තව ටිකකින් දිගට හරහට ආරංචි ගලා එන්න උනා. අපේ ජුන්නෝ මූණු පොතේ අඩවියක් පිහිටුවලා ලු...!! අපේ දිගු දුර විහිදුම් බලකායේ එවුන් දෙතුන් දෙනෙකුත් ඒකට රිංගලා ලු.... උන් ටික ජුන් අඩවියේ ව්විධාකාර ක්‍රියාදාමයන් පිලිබඳව ස්ක්‍රීන් සොට් සංඤා ක්‍රමය මගින් පාලන මැදිරි දැනුවත් කරනවා හෝ ගාලා. ජුන්නෝ දෙන ඇඩ් ගොඩායි... ඒවා දැකපු අපේ කැලයා ඉංගිරිසි බයිස්කෝප් වලින් ඇහිඳගත්ත කඩු වචන වලින් හෝ ගාලා වෙන්ඩ ජුන්නන්ට බනිනවා. පින්සර ලමයාත් වෙන්ඩ ජුන්නා කාලේ දුන්න ඇඩ්එකක් නිසා ඒ කාලේ හම්බ වෙච්ච ආතල් පින්සර ලමයාට මතක් උනා..... පව් නේද වෙන්ඩ ජුන්නෝ....... ඕං පින්සර ලමයා, පාප්පු යුන්නාගෙ ගෙදර ගතකරපු දෙවැනි දවස ඔහොමයි...
