Saturday, June 30, 2012

ටිකිරි මොලේ....෴

හ්ම්..., කස්ටිය කාලෙකට පස්සෙ. කොහෙද ඉතින් එන්ට එන්ටම මේ පැත්තෙ ගොඩවදින්ට වෙලාවක් කාරිය බොහොම අඩුයි නෙව. පහුගිය දොහක අපේ පොඩිඋන්ට පිලිගැනීමේ වෙල්කම් එක කොලා ඔන්න අපි. ඉතින් ඔය අතරෙ අපේ උන්ට සිද්ද වෙචිචි ජිගිරිබිරිස් ගොඩක් තිබුන දැන්නම් ඉතින් ඒව අමතකත් වෙලා.
    කොහොම හරි මේක ඒ දවස් වල සිද්දවෙච්ච් අපෙ පම්ම කොලුවගෙ මන්ද මොංගල් ක්‍රියාදාමයක් ව්ටා ගෙතුන කතාවක්. ඔන්න ඉතින් වෙල්කම් උත්සවේ හෙට අනිද්දා කියල අපෙ කස්ටිය රෑ ජාමෙත් කැම්පස් එකට වෙලා වෙල්කම් එකට ලක ලැහැස්ති වෙනව. ඔහොම දවසක පාන්දර ජාමෙක පින්සර ලමයා එහෙට මෙහෙට කැරකි කැරකි ඉන්න වෙලාවක පම්මා කොලුව පුටුවක බරවෙලා බර කල්පනාවක ඉන්නව දැක්ක. මොකක්ද පුරස්නෙ කියල හොයල බලන්ටෙයි කියල පින්සර කොලුව පම්මට කිට්ටු කොලා.

මොකද බන් කම්පනා කොරන්නේ....?
    නෑ බන් මම මේ පාන්දර කෝච්චියෙන් කුරුණෑගල යන්ටයි කියල කම්පනා කොලේ....
ඒ මොකද බන් මේ හදිසියෙම....?
    බලපන් බන් මගෙ කොණ්ඩෙත් වැවිල... කොණ්ඩෙ කපාගෙන එන්ට තමා යන්නෙ..
ඇයි හත්ඉලව්වේ.., කොණ්ඩෙ කපන එවුන් කුරුණෑගල විතරද ඉන්නෙ..?
   
    නෑ බන්, කොළඹ කොණ්ඩෙ කපන එවුන් කොණ්ඩෙට එක එක සෙල්ලම් හැත්තෑවක් විතර දාල රුපියල් දෙතුන්සීයක් ගන්නව... ඒකට කුරුණෑගල එවුන් දන්න විදියට කපල රුපියල් හැත්තෑවයි ගන්නෙ... අනික මම කෝච්චියෙ සීසන් එකත් අරන් නේ තියෙන්නේ. එහෙම ලේසියෙන් කෝච්චි වලට ලාභ ලබන්ට දෙන්ට හොඳ නෑ...

    ඉතින් එහෙම කියපු පම්මා පාන්දර කෝච්චියෙන් කුරුණෑගල ගියා. කොහොමද අපෙ පම්මගෙ ටිකිරි මොලේ.. ඒත් ඉතින් ගැටළුවකට උනේ මේකයි. කොලුව අපේ සංගමේ බඩගරිකයා, හදිසි මුදල් අවශ්‍යතාවයක් ඇතිඋන නිසා පම්මට කුරුණෑගලට ගියපු ගමන්ම ආපහු එන කෝච්චියක කොළඹ එන්න උනා. කොණ්ඩෙ කපගන්නෙත් නැතිවම.